"Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu" /KKK 1499/  

„Następnie powołał do siebie Dwunastu i zaczął ich rozsyłać po dwóch.... Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.” (Kk6,7-13)  

Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w chorobie lub niebezpieczeństwie utraty życia. Jest to sakrament, który daje nam specjalną pomoc w cierpieniu, łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby. Dlatego nie bójmy się tego sakramentu! Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości.. Odrzućmy fałszywe myślenie i odczucia związane z namaszczeniem chorych. Nie łączmy tego sakramentu ze śmiercią!

Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwa starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. Ponadto „jeśli popełnił grzechy będą mu odpuszczone”.

Jest ono ostatnie w szeregu świętych namaszczeń, które wyznaczają etapy życia chrześcijanina: namaszczenie przy chrzcie wycisnęło na nas pieczęć nowego życia; namaszczenie przy bierzmowaniu umocniło nas do życiowej walki. Przyjęcie Wiatyku chorych otacza koniec naszego ziemskiego życia jakby ochroną, zabezpieczającą nas na ostatnia walkę przed wejściem do domu Ojca.    

Rady Duszpasterza:  

-Sakrament Chorych można przyjąć wiele razy w ciągu swojego życia – ile razy nastąpiły okoliczności ciężkiej lub przedłużającej się poważnej choroby.  

-Odwiedziny chorych z Najświętrzym Sakramentem, namaszczeniem i sakramentem spowiedzi odbywają się według ogłoszeń. Chorych zgłaszamy w zakrystii lub kancelarii.  

-Sakrament jest udzielany 11.02 (ŚWIATOWY DZIEŃ CHORYCH – ŚWIĘTONMP Z LOURDES) oraz zawsze na życzenie wiernego.  

Co należy przygotować na przybycie kapłana do domu chorego?

-stolik, na nim krzyż

-obok zapalona świeca

-spodeczek, na nim nieco waty, chleba lub cytryny

-woda święcona

-szklanka z wodą i łyżką

-ręcznik(chusteczki higieniczne)  

Pamiętajmy o godnym przyjmowaniu sakramentu. Domownicy wraz z kapłanem i chorym wspólnie się modlą.